De invloed van de zonnevlekkencyclus op de communicatie.
┘
Invloed van de zon op de ionosfeer.
We kunnen heel simpel beginnen met de invloed van de zon op de ionosfeer, door een verschil te maken dus dag en nacht.
Overdag schijnt de zon.
Hierdoor komt een grote hoeveelheid synchrotron straling in de ionosfeer terecht, en zal de ionisatie hoog zijn.
De elektronendichtheid neemt toe, waardoor de frequentie van de ionosfeer hoog is.
De frequentie kan op het hoogtepunt van de zonneactiviteit wel 30 MHz zijn.
s Nachts echter schijnt de zon niet.
Hierdoor zal de er geen straling vanaf de zon komen, en dus zal de elektronendichtheid zakken, waardoor de frequentie terug kan lopen tot soms wel 10 MHz.
Hierdoor zien we dat een aantal lagen van de ionosfeer volledig oplost nachts.
Een tweede manier waarop de zon invloed heeft op de elektronendichtheid is door middel van het fenomeen zonnevlammen.
Hierbij "spuwt" de zon als het ware een grote golf synchrotron straling uit, waarvan een deel in de ionosfeer komt.
De ionosferische frequentie zal hierdoor omhoog schieten en kan een voor een bepaalde tijd (kan minuten zijn, kan uren zijn) de communicatie vanaf de aarde stilleggen, zowel naar en van de ruimte als naar en van de aarde.
Zonne cyclus
Het zonnevlekken effect (vooral merkbaar op 24-30 Mhz) heeft een opbouw, en top en daarna bouwt de cyclus weer af.
Zo een periode duurt 11 Jaar
┘
