Ionosfeerlagen en het effect op de HF-propagatie
┘
Zichtbereikverbinding, vrije-ruimtepropagatie.
Een verbinding over korte afstand of op hogere frequenties maakt vaak gebruik van een zichtverbinding, (de antennes van) zender en ontvanger “zien” elkaar.
Hoe hoger de antennes worden opgesteld, hoe groter de afstand waarover een zichtverbinding mogelijk is (dit is afhankelijk van de kromming van de aarde).
Bij een zichtverbinding is er sprake van vrije-ruimte propagatie, er wordt niets weerkaatst tegen een laag in de ionosfeer of de aarde.
Ionosfeer:
De ionosfeer is het deel van de atmosfeer dat ligt op een hoogte van ongeveer 85 - 400 km boven de aarde.
Onder invloed van zonnestraling worden de daar aanwezige gassen, met name zuurstof en stikstof, geïoniseerd.
Dat wil zeggen dat uit de gasmoleculen elektronen worden vrijgemaakt.
Hierdoor is de ionosfeer in staat radiogolven van richting te veranderen of te reflecteren.
Dit maakt het mogelijk om over zeer grote afstanden te communiceren.
Radiogolven die via reflectie in de ionosfeer voortplanten worden ook wel aangeduid met de term ruimtegolf.
Propagatie van ruimtegolven treedt met name op in de frequentieband tussen 1,5 en 30MHz.
┘
