┘
Naast de troposferische scatter zijn er ook nog aurora en meteoor scatter.
Ook de weerkaatsing tegen een voorwerp in de lucht, heet scattering.
Dit kan bijvoorbeeld als er tussen twee stations een vliegtuig overvliegt op betrekkelijk geringe hoogte en de signalen weerkaatsen tegen dit vliegtuig en komen zo via verschillende paden bij de ontvanger terecht.
Er ontstaat dan fading.
Aurora-reflectie
Soms slingert de zon deeltjes met een hoge energie de ruimte in.
Bij zo een zonne-uitbarsting komen deze deeltjes in de buurt van de aarde.
Daar komen ze in aanraking met het magnetisch veld van de aarde en worden ze aangetrokken door de magnetische noordpool en zuidpool, dit zijn de plekken waar het magnetische veld het sterkste is.
In de regio's rond de polen komen de deeltjes in de ionosfeer terecht met een zeer sterke ionisatie tot gevolg.
Dit heeft het noorderlicht (aurora) tot gevolg.
De geïoniseerde lagen zijn niet echt stabiel, waardoor een radiosignaal dat tegen deze laag aankomt vooral verstrooid.
Dit gebeurt op frequenties tussen 30 en 350 MHz en soms nog hoger.
Aurora-reflectie wordt meestal gebruikt op frequenties rond 145 MHz en men kan dan duizenden kilometer overbruggen.
Kenmerkend voor aurora-reflectie is de brom dit optreedt die wordt veroorzaakt door het onstabiele gedrag van de geïoniseerde laag.
Bij dit soort reflectie moeten de zendamateurs niet de antennes naar elkaar toe draaien, maar moeten ze de antennes naar het aurora-gebied richten
Meteoor-scatter
Regelmatig komen meteorieten in de ionosfeer terecht waar ze verbranden en een zeer sterke ionisatie veroorzaken.
Dit kunnen wij zien als een zogenaamde "vallende ster".
Meteorieten van slechts enkele grammen kunnen sterke ionisatie veroorzaken en een spoor van ionisatie trekken van tientallen kilometers lang.
Deze sporen hebben maar een kort bestaan, van een fractie van een seconde tot in zeldzame gevallen een minuut of langer.
Gedurende de periode dat het spoor aanwezig is kunnen signalen tussen 30 en 500 MHz gereflecteerd worden.
Omdat de tijd zo kort is om verbindingen te kunnen maken is CW de meest nuttige modulatie om te gebruiken.
We kunnen een opname maken van ons bericht in Morse en deze tijdens het optreden van een ionisatie-spoor versneld afspelen.
Het tegenstation neemt dit signaal dan op en kan achteraf het signaal vertraagd afluisteren.
Naast de sporadische meteorieten zijn er ook vaste momenten in een het jaar waarop zich meteorietenregens voordoen.
De Aarde doorkruist dan een bepaald deel van het heelal waar veel van deze meteorieten zich bevinden.
De bekendste meteorietenregen is die van de Perseiden rond 12 en 13 augustus.
Maanreflectie (EME) of 'Moonbouncing'
EME staat voor Earth-Moon-Earth (aarde-maan-aarde).
Hierbij wordt het oppervlak van de maan gebruikt als reflector.
Deze reflector werkt zeer slecht voor radiosignalen, zodat er hoge vermogens moeten worden gebruikt en antenne-installaties met veel antennewinst, willen wij een EME verbinding kunnen opzetten.
Door de grote afstand is de trajectdemping ook enorm.
De afstand van de maan tot de aarde is gemiddeld 385.000 Km, zodat het signaal van aarde naar maan en weer terug naar aarde er bijna 2,5 seconden over doet. Je kunt jezelf terughoren.