┘
Stroomsturing
Zoals wij al zagen in de voorgaande voorbeelden is de basisstroom klein ten opzichte van de collectorstroom.
Een kleine verandering in de spanning tussen basis en emitter veroorzaakt een kleine verandering in de basisstroom die een grotere verandering in de collectorstroom tot gevolg heeft.
In de productie van transistoren wordt rekening gehouden met de verhouding tussen basisstroom en collectorstroom.
Deze verhouding is de stroomversterking.
Stroomversterking
De stroomversterking is de verhouding tussen basisstroom en collectorstroom.
Deze verhouding wordt bij gelijkspanning aangegeven met HFE en bij wisselspanning Hfe.
Tussen wisselstroom- en gelijkstroomversterking zit in het algemeen een klein verschil.
HFE wordt ook geschreven als ß, dit is de Griekse letter beta.
Doordat wij met deze formule de collectorstroom kunnen berekenen, en de basisstroom ook weten, kunnen wij de emitterstroom berekenen
De emitterstroom is de collectorstroom plus de basisstroom.
Je krijgt dan de formule van basisstroom + Hfe × basisstroom = emitterstroom.
Indien de stroomversterking vele malen groter is dan 1, dan is deze in de emitterstroom vrijwel te verwaarlozen, de basisstroom speelt in de uitkomst dan nog maar een heel kleine rol.
Je kunt dan stellen dat de emitterstroom gelijk is aan de HFE × basisstroom. .
Je ziet dat de collectorstroom bijna net zo groot is als de emitterstroom.
Het verschil tussen de collectorstroom en emitterstroom is dat door de emitter ook de basisstroom loopt, de emitterstroom is een fractie groter.
Wisselstroomversterking is Hfe
Gelijkstroomversterking is HFE
Stroomversterking wordt aangeduid met de Griekse letter Beta β
β × IB = IC
(β + 1 ) × IB = IE
Transistoren met laag vermogen hebben meestal een stroomversterking tussen de 100 en 1000.
Transistoren voor grotere vermogens en hogere frequenties hebben een veel lagere stroomversterking.
Globaal kan men stellen dat de HFE kleiner wordt als de frequentie hoger wordt en/of de ingangsstroom groter wordt.
